Απ' το θάνατο στη ζωή, ένα ποίημα του Τάσου Βυζάντιου

Η ώρα πέντε το απόγευμα.

Αντίκρυσα ένα θάνατο αυτοπροσώπως.

Ήταν γένους...ανθρωπίνου.

Η ολιγόλεπτη αυτή συνάντηση

σημάδεψε με μωβ μελάνι το ηλιοβασίλεμα.

Στην επόμενη στροφή δεξιά

βγήκα στον κήπο.

Η ματιά γέμισε από χρώματα.

Δεν είμαι σίγουρος

για τα ονόματα των λουλουδιών.

Αργότερα - το βράδυ - 

η κληματαριά αγκάλιασε οικειοθελώς 

τα κάγκελα του ιερού μπαλκονιού

σταλάζοντας με τα γλυκά της σταφύλια

την ξηραμένη φύση του ποτηρίου της ψυχής.

Λονδίνο 24 Σεπτεμβρίου 2011

* Από την ποιητική συλλογή "Αθόρυβα", έκδ. Ακακία Publications, London 2018, σ. 26 η οποία τιμήθηκε με Έπαινο στον ΚΗ΄Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.