en-us-Do the fairy tales’ dragons fly, grandpa?, a poem by Vassiliki V. Pappa

Do the fairy tales' dragons fly, grandpa?

Time to keep accounts.. time of memory.

Granpandpa'sfairy tales, come and come again

faded..but very often.

Stories of a lost Paradise

and of a real life

that has irrevocably gone..

Where has this life gone? Iwonder.

Has it stayed back there in the past or

has it been transferred to the future?

In the summer memories come and come again

Stories in blue, mauve and orange colors.

A vicious circle..

Classic and timeless stories.

Nobody understood them, as much as we did..

"Do the fairytales' dragons fly, grandpa? Do they?"

"The do fly in the mind's dusty roads,

they wander and they fly.."

I look around, a chilly air enters

through the mind's window..

Time has passed- stop..

Grandpa do you hear me?

The era that you were keep on promising, has gone..

now they sell us plastic dreams

dreams away from knowledge

Consuming our time for survival..

They have reduced us to utter poverty, grandpa, do you hear me?

Everything reminds me of you.. andwearespectators

of an era that has irrevocably gone

but of a truth that remains

a coherent link

that accredits us to the future..

The future is still here..

Even if I wanted you to be here

the return to the past terrifies me..

Long the journey is to the night tonight..

Souls, finally, don't die..

Death is not the end..

itis not the black darkness..

memories carry on

beyond death.

Kalamaria 18-19/07/2017

Translated in English language by Aliki Naka

Πετάνε οι δράκοι των παραμυθιών παππού;

Ώρα να κάνουμε ταμείο..ώρα της μνήμης.

Τα παραμύθια του παππού, έρχονται και ξανάρχονται

ξεθωριασμένα..αλλά πολύ συχνά.

Ιστορίες ενός χαμένου Παραδείσου

και μιας αληθινής ζωής

που έφυγε ανεπιστρεπτί..

Πού πήγε άραγε αυτή η ζωή;

Έμεινε εκεί στο παρελθόν ή

μετατέθηκε στο μέλλον;

Το καλοκαίρι οι μνήμες έχονται και ξανάρχονται..

Ιστορίες με μπλε, μοβ και πορτοκαλί χρώματα.

Ένας φαύλος κύκλος..

Ιστορίες κλασικές και διαχρονικές.

Κανείς δεν τις κατάλαβε, όσο εμείς..

"Πετάνε, πετάνε οι δράκοι των παραμυθιών παππού;"

"Πετάνε στους σκονισμένους δρόμους του μυαλού,

περιπλανιούνται και πετάνε.."

Κοιτάζω γύρω, μια ψύχρα μπαίνει

απ' το παράθυρο του νου..

Η ώρα πέρασε - στοπ..

Παππού ακούς;

Χάθηκε η εποχή που μας έταζες..

τώρα μας πουλάνε όνειρα πλαστικά

όνειρα μακριά από τη γνώση

Καταναλώνοντας το χρόνο μας για επιβίωση..

Μας εξαθλίωσαν παππού, ακούς;

Όλα σε θυμίζουν.. κι εμείς θεατές

μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί

αλλά μιας αλήθειας που παραμένει

ένας συνεκτικός κρίκος

που μας διαπιστεύει στο μέλλον..

Το μέλλον είναι ήδη εδώ..

Αν και θάθελα να ήσουν εδώ

με φοβίζει η επιστροφή στο παρελθόν..

Μακρύ το ταξίδι στη νύχτα απόψε..

Οι ψυχές δεν πεθαίνουν τελικά..

Ο θάνατος δεν είναι το τέλος..

δεν είναι το μαύρο σκοτάδι..

οι αναμνήσεις συνεχίζονται

και πέρα από το θάνατο..

Καλαμαριά 18-19/07.2017

Βασιλική Β. Παππά