en-us-Ira, la benedetta, un poema di Vassiliki V. Pappa
04/14/2018
Ira, la benedetta
Intarsio variopinto la nostra esistenza
e tu una tessera
di quel mosaico della vita
che si allontana
senza lasciare impronte.
Partecipe effimero
di una crudele sopravvivenza.
Irriverente la maggior età
Le lacrime sgorgano di continuo
Qualcuno si occupi di me...
Traduzione: Lampros Katsivelos
Οργή, η ευλογημένη
Πολύχρωμο ψηφιδωτό η ζωή μας
κι εσύ μια ακόμη ψηφίδα
ενός σκηνικού
μιας ζωής που φεύγει
χωρίς αποτυπώματα.
Μέτοχος ενός χρονικού
μιας σκληρής επιβίωσης.
Ανευλαβής ενηλικίωση
Η ζώνη των δακρύων συνεχής
Κάποιος να με προσέχει...