en-us-Lord, I cried…, a poem by Vassiliki V. Pappa

Lord, I cried...

The people are roaring

Like a lion tearing apart its prey

Pleading for a glimpse of hope

Absence of state supervision

Absence of private capital-holders

Creating conditions of unfair competition

Lord, I cried. Why?

This perpetual question that torments

The routes of our thought.

The dead are spinning in their graves

A cavernous, inner voice coming out of me

Where have all those struggles gone?

What has become of the lives of thousands of rebels?

Glad tidings!

What is our country expecting of us?

Translated in English by Fay Sofouri

Κύριε, ανέκραξα...

Βρυχάται ο λαός

Ως λέων σπαράσσων βόνασον

Εκλιπαρών δυο πεντάρες ελπίδα.

Απούσα η κρατική κηδεμονία

Απούσα και η παρουσία ιδιώτη κεφαλαιούχου

Δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού

Κύριε, ανέκραξα. Γιατί;

Αυτό το αιώνιο γιατί που ταλανίζει

Τις διαδρομές της σκέψης.

Τρίζουν τα κόκαλα των πεθαμένων.

Φωνή σπηλαιώδης αναδύεται από μέσα μου.

Πού πήγαν τόσοι αγώνες;

Τι απέγιναν οι ζωές χιλιάδων αγωνιστών;

Χαράς Ευαγγέλια!

Τι αναμένει άραγε από μάς η πατρίς;

Βασιλική Β. Παππά