en-us-Ο ΚΙΡΚΕΓΚΩΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΓΚΕΛ, ένα ποίημα του Άνταμ Ζαγκαγιέφσκι

Είπε ο Κίρκεγκωρ για τον Χέγκελ: μου θυμίζει κάποιον
Που χτίζει έναν πελώριο πύργο, αλλά ο ίδιος κατοικεί
Σ' ένα απλό υπόστεγο στημένο παραδίπλα.
Έτσι κι ο νους καταβιώνει στις ταπεινές
Συνοικίες του εγκεφάλου, κι εκείνες οι θαυμάσιες αίθουσες,
Που μας είχαν υποσχεθεί, είναι
Αραχνιασμένες, και προσώρας πρέπει να 'μαστε ικανοποιημένοι
Με το στενό κελλί μας, με το τραγούδι του δεσμώτη,
Την ευδιαθεσία του τελώνη και την πυγμή του αστυνόμου.
Κατοικούμε μες στον πόθο. Στα όνειρά μας ξεκλειδώνονται
Μπάρες, κλειδαριές. Όποιος δε βρήκε καταφύγιο
Στο μεγάλο, το γυρεύει στο μικρό. Ο πιο μικρός στον κόσμο
Σπόρος παπαρούνας είν' ο Θεός. Εκρήγνυται
Από το μεγαλείο.

Από την ανθολογία Μαθήματα πιάνου, εκδ. Κοινωνίας των Δεκάτων

Μετάφραση: Βασίλης Μαραγκός