en-us-Σε περιμένω παντού, ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη

Κι αν έρθει κάποτε η στιγμὴ να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετὴ του ανθρώπου, είναι να ᾿χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιὰ στα σχολικὰ βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων.
Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρὶς εσένα,
θα προτιμούσα μια μικρὴ στιγμὴ πλάι σου.

Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ και μεγάλα,
σα δύο νύχτες έρωτα, μες στον εμφύλιο πόλεμο.

Α! ναι, ξέχασα να σου πω, πως τα στάχυα είναι χρυσὰ κι απέραντα, γιατὶ σ᾿ αγαπώ.

Κλείσε το σπίτι. Δώσε σε μια γειτόνισσα το κλειδὶ και προχώρα. Εκεί που οι φαμίλιες μοιράζονται ένα ψωμὶ στα οκτώ, εκεί που κατρακυλάει ο μεγάλος ίσκιος των ντουφεκισμένων. Σ᾿ όποιο μέρος της γης, σ᾿ όποια ώρα,
εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούργιο κόσμο... εκεί θα σε περιμένω, αγάπη μου!