en-us-ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

Ζούμε σε μια άκρως ανταγωνιστική εποχή, όπου όλα γίνονται, και πρέπει να γίνονται με τρελή ταχύτητα. Αυτό έχει ως συνέπεια, οι περισσότεροι άνθρωποι και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά να βρίσκονται σε μόνιμη υπερένταση, προκειμένου να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες δεξιότητες, να επιμορφωθούν, να ασχοληθούν με πολλά μαζί και να τα προλάβουν όλα. Αν δεν βιαστούν, δεν κάνουν τίποτα... Επιταχύνουν, λοιπόν, τη ζωή τους σε τέτοιο σημείο με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν να ζήσουν τη ζωή τους και να τη χαρούν.

Πολλά παιδιά σήμερα ζουν και κινούνται σα ρομπότ.. μέσα στο στρόβιλο της βιασύνης και της ασταμάτητης κίνησης για να τα προλάβουν όλα.. Δε ζουν, λοιπόν, την ουσία αλλά την επιφάνεια της ζωής. Αυτό έχει άσχημο αντίκτυπο και στην ψυχική τους ισορροπία.. Κοντά σ' όλα αυτά έρχεται να προστεθεί κι η αβεβαιότητα, η αστάθεια, η ρευστότητα των καταστάσεων στην εποχή μας! Κι αυτό επιτείνεται ακόμη πιο πολύ όσο πλησιάζουν οι μέρες των εξετάσεων, με αποτέλεσμα το άγχος να μεγαλώνει...

Λέγοντας άγχος, εννοούμε τη βασανιστική εκείνη αγωνία, την έντονη ανησυχία η οποία διακατέχει μαθητές και γονείς.  Το άγχος των παιδιών, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο φόβος μιας ενδεχόμενης αποτυχίας στις εξετάσεις, ο φόβος που νιώθουν μήπως απογοητεύσουν τους γονείς τους, ή ματαιώσουν τις προσδοκίες που έχουν εκείνοι γι' αυτά.

Είναι αλήθεια, ότι σήμερα έχουν στενέψει πολύ τα περιθώρια μιας εύκολης και καλής σταδιοδρομίας. Χιλιάδες νέα παιδιά βλέπουν κάθε χρόνο να γκρεμίζονται τα όνειρά τους για μια επαγγελματική σταδιοδρομία. Η απογοήτευση αυτή, που ακολουθεί, οδηγεί στην απαισιοδοξία, για να καταλήξει στο αγχος για το μέλλον τους. Βέβαια, εκείνο που χρειάζεται να ξέρουμε είναι ότι μέχρις ενός σημείου, το άγχος είναι φυσιολογικό και δημιουργικό. Μάς κινητοποιεί σε δύσκολες και προκλητικές φάσεις της ζωής μας να καταβάλουμε το μέγιστο των προσπαθειών μας προκειμένου να επιτύχουμε τον στόχο μας!

Η πιεστική κι η υπερβολική παιδεία, η έλλειψη ενδιαφέροντος από πλευράς μας για τη λύση των προβλημάτων τους, και προπαντός η αβεβαιότητα για το μέλλον τους, τούς σφίγγει την ψυχή ασφυκτικά γι' αυτό και βλέπουμε να παρατηρείται τα τελευταία χρόνια αύξηση των κρουσμάτων βίας, σ' όλες τις μορφές και τόσα άλλα!

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης σ' αυτό έχουν τόσο οι γονείς, όσο και οι εκπαιδευτικοί με τις υψηλές προσδοκίες που έχουν από τα παιδιά τους.. Η ζωή είναι ένα ταξίδι.. Χρέος μας είναι να τα θωρακίσουμε με εκείνα τα εφόδια, ώστε να μην καταβάλλονται με την πρώτη αποτυχία και να τους περάσουμε το μήνυμα ότι, άσχετα από το όποιο αποτέλεσμα, θα είμαστε δίπλα τους αρωγοί και υποστηρικτικοί... και κυρίως, ότι θα τα αγαπούμε, όποιον δρόμο κι αν τραβήξουν στη ζωή!

Καλό διάβασμα! Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που αγωνίζονται και καλή σταδιοδρομία επ' αγαπώ της κοινωνίας!

Βασιλική Β. Παππά

vpappa@cultmagz.com