Η μετάνοια ως προϋπόθεση για την Θεία Κοινωνία
του Αρχιμ. Σάββα του Αγιορείτου
"Είναι ανάγκη", διδάσκουν οι άγιοι Κάλλιστος και Ιγνάτιος, οι Ξανθόπουλοι, αναφερόμενοι στη θεία Ευχαριστία και παραθέτοντας κείμενο του ιερού Χρυσοστόμου, "να μάθομε το θαύμα των Μυστηρίων, τι είναι, γιατί δόθηκαν και ποια είναι η ωφέλεια του πράγματος. Είμαστε ένα σώμα[1] και μέλη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη σάρκα Του και τα οστά Του[2]... Λοιπόν, για να μη γίνομε ένα σώμα μόνο κατά την αγάπη, αλλά και στην κυριολεξία να αναμιχθούμε με τη σάρκα Του, μας έδωσε να γίνει τούτο με την τροφή που μας χάρισε, για να δείξει τον πόθο που έχει για μας. Γι' αυτό ανέμειξε τον εαυτό Του μ' εμάς και ζύμωσε το σώμα Του με το δικό μας, για να γίνομε ένα, σαν σώμα ενωμένο με την κεφαλή"[3], πράγμα που αποτελεί και την σωτηρία μας.
Στην Εκκλησία, δια της μετοχής στην θεία Λειτουργία και θεία Κοινωνία, γινόμαστε ένα σώμα μεταξύ μας και με τον Χριστό πραγματώνοντας την σύνδεση δια της τέλειας εν Χριστώ αγάπης.
Η σωτηρία επιτυγχάνεται δια της μυστηριακής ένωσης με τον Χριστό εν τη Εκκλησία και δια της μυστηριακής ένωσης με τον Χριστό εν τη Εκκλησία και δια της Εκκλησίας. Προϋπόθεση είναι η μετάνοια που οδηγεί στην κάθαρση του νοός του ανθρώπου.
"Εκείνοι που μετέχουν στο πανάγιο Σώμα και το τίμιο Αίμα", διδάσκουν οι άγιοι ησυχαστές Κάλλιστος και Ιγνάτιος, παραθέτοντας κείμενο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, "στέκονται μαζί με τους Αγγέλους και τους Αρχαγγέλους και τις επουράνιες δυνάμεις, φορώντας την ίδια βασιλική στολή του Χριστού και κρατώντας τα πνευματικά όπλα. Κι δεν είπα ακόμη τίποτα, γιατί φορούν ένδυμά τους τον ίδιο το Βασιλιά. Αλλά επειδή είναι μέγα και φρικτό και θαυμαστό, έτσι αν προσέλθεις με καθαρότητα, προσήλθες στη σωτηρία σου, ενώ αν προσέλθεις με πονηρή συνείδηση, προσήλθες σε κόλαση και τιμωρία. Γιατί όποιος τρώγει και πίνει αναξίως το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τρώει και πίνει την καταδίκη Του"[4]"[5].
Ας φροντίσουμε να έχουμε αληθινή και γνήσια μετάνοια ώστε να μην βλαπτόμαστε όταν κοινωνούμε αλλά να γίνεται σ' εμάς η Θεία Μετάληψη "εις φωτισμόν και αγιασμόν και απολύτρωσιν". Όπως μας διδάσκει ο Άγιος Απ. Παύλος αρρωσταίνουμε ή και πεθαίνουμε όταν κοινωνούμε ανάξια. Ιδού τα σχετικά χωρία σε κείμενο και μετάφραση:
"Α΄Κορ. 11, 29 ο γαρ εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου.
Α΄Κορ. 11, 29 Διότι εκείνος ο οποίος τρώγει και πίνει αναξίως τα πάντιμα αυτά δώρα τρώγει και πίνει αναξίως τα πάντιμα αυτά δώρα τρώγει και πίνει κρίμα και καταδίκην διά τον εαυτόν του, επειδή δεν κάνει καμμίαν διάκρισιν του σώματος και του αίματος του Κυρίου από τας συνήθεις, και κοινάς τροφάς του σώματος.
Α΄Κορ. 11, 30 δια τούτο εν υμίν πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και κοιμώνται ικανοί.
Α΄Κορ. 11, 30 Ακριβώς δε, διότι αναξίως κοινωνείτε από τα τίμια δώρα, υπάρχουν μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και πολύ βαρειά άρρωστοι, αρκετοί δε και πεθαίνουν" [6].
Ποτέ επομένως να μην κοινωνούμε αν προηγουμένως δεν έχουμε διορθώσει την ζωή μας με την αληθινή μετάνοια. Απαραίτητη βέβαια είναι προ της Θείας Μεταλήψεως και η ευλογία του Πνευματικού μας πατρός στον οποίο έχουμε εξομολογηθεί με κάθε ειλικρίνεια όλα μας τα αμαρτήματα.