Θάνος Κονδύλης: "Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ορίσουν τη μοίρα τους, αρκεί να το θέλουν"

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Θάνο Κονδύλη

Επιμέλεια:

Βασιλική Β. Παππά

vpappa@cultmagz.com

Ο Θάνος Κονδύλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 2006, ύστερα από πολυετείς σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναγορεύτηκε διδάκτωρ Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διακρίνεται για την αγάπη που έχει για το βιβλίο και ασχολείται αποκλειστικά με τη δημιουργική γραφή. Έχει συγγράψει με επιτυχία μυθιστορήματα, βιβλία για παιδιά και εφήβους, διηγήματα, ιστορικά έργα και δοκίμια, μερικά εκ των οποίων έχουν ήδη μεταφραστεί στο εξωτερικό.

Β.Π.: Κύριε Κονδύλη είστε ένας από τους πλέον καταξιωμένους συγγραφείς, μάλιστα τόσο το 1996 όσο και το 2002 σας τίμησε η Βουλή των Ελλήνων για το συγγραφικό σας έργο, ενώ το 2015 βραβεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών η διδακτορική σας διατριβή για το μεσαιωνικό Ναύπλιο. Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε με λίγα λόγια τη μέχρι τώρα πορεία σας;

Θ.Κ.: Το 2006 τελείωσα τις σπουδές μου στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών απ΄ όπου έλαβα και το διδακτορικό μου δίπλωμα. Στο εξής δεν ασχολήθηκα με το πανεπιστήμιο αλλά άρχισα τη συγγραφή βιβλίων λογοτεχνίας. Στη λογοτεχνία βρήκα το νόημα της ζωής μου με την οποία ασχολούμαι μέχρι και σήμερα. Παρά ταύτα δεν έχω παρατήσει και τα βιβλία ιστορίας, αφού τα τελευταία χρόνια έχω εκδώσει με επιτυχία αρκετά από αυτά. Μέχρι σήμερα το έργο μετράει περίπου 50 βιβλία, άρθρα και δημοσιεύσεις. Κάποια από τα έργα μου έχουν ήδη μεταφραστεί και στο εξωτερικό.

Β.Π.: Πότε αντιλαμβάνεστε για πρώτη φορά ότι η συγγραφή είναι αυτό που θα ακολουθήσετε στη ζωή σας και ποιοι άνθρωποι σας στάθηκαν στα πρώτα σας βήματα;

Θ.Κ.: Ήμουν λίγο μετά τα 30. Συνειδητοποίησα ότι πλέον δεν θα μπορούσα για διάφορους λόγους να κάνω πανεπιστημιακή καριέρα. Η δεύτερη και μοναδική επιλογή μου ήταν η ενασχόλησή μου με τη λογοτεχνία. Από μικρός διάβαζα βιβλία αλλά και σκάρωνα στο χαρτί ιστορίες, σαν διηγήματα. Όμως ποτέ δεν είχα τολμήσει να τα δημοσιεύσω. Όταν ήρθε η κατάλληλη ώρα και ένιωσα πραγματικά έτοιμος, άρχισα να γράφω ασταμάτητα. Και έτσι δεν άργησαν να έρθουν και οι πρώτες επιτυχίες τέσσερα χρόνια αργότερα από την από το επαγγελματικό μου ξεκίνημα. Τότε δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά μου «Η αρχόντισσα της Σμύρνης» που μέχρι σήμερα κοντεύει σχεδόν τις 40.000 αντίτυπα. Στα πρώτα μου λογοτεχνικά βήματα, πέρα από τον σημαντικό εκδότη Θάνο Ψυχογιό που στάθηκε δίπλα μου ως πραγματικός «πνευματικός μου πατέρας», η οικογένειά μου από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε την προσπάθειά μου αυτή και με στήριξε οικονομικά και ψυχολογικά.

Β.Π.: Γεννηθήκατε στην Αθήνα. Αν γυρνούσατε πίσω το χρόνο στην παιδική σας ηλικία και επιστρέφατε εδώ, τι θα φέρνατε σίγουρα μαζί σας;

Θ.Κ.: Τα παιδικά μου χρόνια ήταν μάλλον δύσκολα από οικονομικής άποψης, αλλά γεμάτα από οικογενειακή αγάπη. Αν κάτι λείπει σήμερα από τον κόσμο μας είναι σίγουρα αυτό, η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Επίσης και η αγάπη για το βιβλίο γενικότερα. Τότε πηγαίναμε στις βιβλιοθήκες, όπου τυχόν βρίσκονταν αυτές και διαβάζαμε κάθε είδους βιβλίο. Η σημερινή νεολαία, γενικά αδιαφορεί για τα βιβλία.

Β.Π.: Πρόσφατα εκδόθηκε το τελευταίο σας βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Η Σμύρνη φλέγεται». Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, ένα χρονικό της πυρπόλησης της Σμύρνης. Πείτε μας περισσότερα γι' αυτή την εργασία που κάνατε και που υποθέτω θα σας πήρε αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου ολοκληρωθεί..

Θ.Κ.: Το ιδιαίτερο αυτού του βιβλίου είναι ότι ασχολείται με την ιστορία της φωτιάς που κατέκαψε τη Σμύρνη την περίοδο 13-15 Σεπτεμβρίου 1922. Για να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποίησα δεκάδες μαρτυρίες ξένων κατοίκων της πόλης, αλλά και ανθρώπων, που εντελώς τυχαία βρίσκονταν στην πόλη ακριβώς εκείνες τις ημέρες. Ελάχιστες μαρτυρίες Ελλήνων και Αρμενίων χρησιμοποίησα στο βιβλίο. Σκοπός μου ήταν να δείξω στους αναγνώστες, με βάση ανεξάρτητες μαρτυρίες, ότι τη φωτιά στην πόλη την έβαλαν Τούρκοι στρατιώτες και πολίτες, πράγμα που βέβαια καταθέτουν όλες οι παραπάνω μαρτυρίες. Με άλλα λόγια, ήθελα να απαντήσω στην κατηγορία των Τούρκων ιστορικών ότι η φωτιά ήταν έργο Ελλήνων και Αρμενίων που ήθελαν να καταστρέψουν την πόλη φεύγοντας από αυτή.

Β.Π.: Το βιβλίο σας το αφιερώνετε στη σύζυγό σας Αλεξία. Χαρακτηριστικά γράφετε «το αφιερώνω στην καλή και υπομονετική σύζυγό μου». Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τον πυρήνα που λέγεται «οικογένεια»; Τι είναι αυτό που σας συνδέει;

Θ.Κ.: Τα τελευταία επτά χρόνια που είμαι παντρεμένος και ζω μόνιμα στην Κύπρο, έχω αποκτήσει πάρα πολλές εμπειρίες από το θέμα «οικογένεια». Το πιο σημαντικό συμπέρασμα που μπορώ να καταθέσω είναι ότι όλα τα καλά και όλα τα κακά ξεκινούν μέσα από την οικογένεια. Όταν οι γονείς ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους, τότε θα "κατασκευάσουν", αν μου επιτρέπεται ο όρος, και ανάλογα παιδιά. Θεωρώ ότι η οικογένεια, είναι ό,τι πιο σημαντικό υπάρχει αυτή τη στιγμή στην κοινωνία μας.

Β.Π.: Είστε ένας πετυχημένος συγγραφέας. Πιστεύετε ότι πίσω από την επιτυχία υπάρχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία; Τι συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο συγγραφέα που ζητά μια ευκαιρία προκειμένου να αναδειχθεί;

Θ.Κ.: Δεν ξέρω αν και κατά πόσον είμαι επιτυχημένος συγγραφέας ή όχι. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι όσα έχω επιτύχει σήμερα σε αυτό τον τομέα είναι με πολύ κόπο, τόσο σωματικό όσο και ψυχολογικό. Αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή σε κάποιον νεότερο συνάδελφο, αυτή είναι ότι θα πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή στον χώρο του βιβλίου. Επίσης, να εργάζεται διαρκώς και όχι αποσπασματικά κάνοντας και κάποια άλλη δουλειά. Αυτό ακριβώς έκανα κι εγώ όταν ξεκινούσα τα πρώτα μου δύσκολα επαγγελματικά βήματα στη λογοτεχνία πριν από περίπου 20 χρόνια. Και τελικά ανταμείφθηκα οικονομικά, αλλά κυρίως ηθικά και ψυχολογικά.

Β.Π.: Ποιους Έλληνες συγγραφείς διαβάζετε; Κατά τη γνώμη σας, ποια έργα θα έπρεπε να διασωθούν σε περίπτωση μιας υποτιθέμενης καταστροφής και τα οποία θα αντιπροσωπεύουν την ανθρωπότητα στο μέλλον..

Θ.Κ.: Θεωρώ πολύ σημαντική τη λεγόμενη "γενιά του 30" που άνθισε στην Ελλάδα στη διάρκεια του μεσοπολέμου και μέχρι την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι συγγραφείς αυτής της γενιάς άφησαν το στίγμα τους στα γράμματα αλλά και γενικότερα στις τέχνες, με ανεξίτηλο τρόπο, ώστε ακόμα και σήμερα τα γραπτά τους να μνημονεύονται στα σχολικά εγχειρίδια και να αποτελούν έναν φάρο πολιτισμού για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την λογοτεχνία.

Β.Π.: Τις τελευταίες μέρες παρακολουθήσαμε τη σύλληψη του γνωστού συγγραφέα παιδικών μυθιστορημάτων Βασίλη Παπαθεοδώρου, κατηγορούμενου σε υποθέσεις διακίνησης αρχείων παιδικής πορνογραφίας. Αναρωτιέμαι πώς το εισέπραξε αυτό ο κόσμος των λογοτεχνών;

Θ.Κ.: Δεν θα ήθελα να κάνω κάποιο σχόλιο για το συγκεκριμένο πρόσωπο μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη... όταν και αν γίνει αυτό κάποια στιγμή στο μέλλον.

Β.Π.: Πιστεύετε, ότι στη ζωή εμείς κινούμε τα νήματα ή ακολουθούμε μια πορεία προδιαγεγραμμένη;

Θ.Κ.: Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος σε αυτή τη ζωή έχει το αυτεξούσιο και σε μεγάλο βαθμό μπορεί να ορίζει και να καθορίζει τη ζωή του και το μέλλον του γενικότερα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάτι στη ζωή μας που να είναι "γραμμένο", όπως λέει ο λαός. Άρα με κάποιο τρόπο ο άνθρωπος να άγεται και να φέρεται από την τύχη του ή από κάποιο ακαθόριστο παράγοντα. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να ορίσουν τη μοίρα τους, αρκεί βέβαια να το θέλουν και να το επιδιώκουν αυτό.

Β.Π.: Κλείνοντας, ετοιμάζετε νέο βιβλίο; Κι αν ναι, πότε αναμένεται ότι θα κυκλοφορήσει;

Θ.Κ.: Προς το παρόν δεν ετοιμάζω κάτι καινούριο στον χώρο του βιβλίου. Το 2022 ήταν για μένα μία πολύ παραγωγική χρόνια, με τρία βιβλία που αφορούν τη Σμύρνη, με αφορμή τα 100 χρόνια από την καταστροφή της πόλης από τους Τούρκους: ένα μυθιστόρημα ενηλίκων, το ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ. Επίσης, ένα μυθιστόρημα για παιδιά που επιγράφεται, 1922. ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ και τέλος, ένα βιβλίο ιστορίας με τον τίτλο Η ΣΜΥΡΝΗ ΦΛΕΓΕΤΑΙ. Νομίζω λοιπόν ότι είναι ώρα για τον συγγραφέα να αναπαυτεί, να αναλάβει τις δυνάμεις του, ώστε να ξεκινήσει με περισσότερη χαρά το καινούργιο βιβλίο πώς θα εκδοθεί κατά πάσα πιθανότητα το 2024.