Εκδρομή του Ιερού Ναού Αγίου Παύλου Νέας Κρήνης στη Φλώρινα — Στιγμές πίστης, ιστορίας και φιλοξενίας
			            
Γέφυρα της Φλώρινας με φόντο τον Ναό του Αγίου Παντελεήμονα, πολιούχου της πόλης. Ένα στιγμιότυπο που συνδέει την εκδρομή με την πνευματικότητα και την ομορφιά της πόλης.
Ένα ταξίδι πίστης και μνήμης, μέσα από τοπία γεμάτα φως και ιστορία, πραγματοποίησαν οι ενορίτες του Ιερού Ναού Αγίου Παύλου Νέας Κρήνης Καλαμαριάς. Με οδηγό τον π. Λουκά Χατζόπουλο, η εκδρομή στη Φλώρινα ένωσε τη γαλήνη των μοναστηριών του Αγίου Μάρκου και του Αγίου Αυγουστίνου με τη ζεστή φιλοξενία των μοναχών και την πνευματική συγκίνηση ενός μνημοσύνου που τίμησε έναν άξιο κληρικό. Μια μέρα γεμάτη προσευχή, πολιτισμό και χαμόγελα — μια ανάσα ψυχής στην καρδιά της Μακεδονίας.
Πορεία προς το φως
Το λεωφορείο ξεκίνησε νωρίς το πρωί από τη Νέα Κρήνη. Η ανατολή του ήλιου πάνω από τον Θερμαϊκό φώτιζε τα πρόσωπα των ταξιδιωτών, ενώ μέσα στο λεωφορείο επικρατούσε καλή διάθεση και πνεύμα κοινής προσευχής. Καθώς το τοπίο άλλαζε, από την πεδιάδα στη βουνίσια Μακεδονία, η αίσθηση ότι αυτό το ταξίδι θα ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή εκδρομή γινόταν όλο και πιο έντονη.
Η Ιερά Μονή Αγίου Μάρκου Φλώρινας
Πρώτος σταθμός ήταν η Ιερά Μονή Αγίου Μάρκου, χτισμένη το 1864, σε υψόμετρο περίπου 1.000 μέτρων. Για δεκαετίες το μοναστήρι έμεινε έρημο, ώσπου το 2000 ο τοπικός Μητροπολίτης ανέλαβε την ανακαίνισή του — μια δύσκολη, αλλά ευλογημένη αποστολή.

Μπροστά στη Μονή Αγίου Μάρκου, στη Φλώρινα, κατά τη διάρκεια της εκδρομής με τον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου. Ένα σημείο που συνδυάζει ιστορία, πνευματικότητα και φιλοξενία.
Η ηγουμένη, γερόντισσα Μαρία Τάμπα, υποδέχθηκε την ομάδα με ζεστασιά και λόγο συγκινητικό. Μίλησε για τα χρόνια της εγκατάλειψης και τους κόπους της αναστήλωσης: «Τρία χρόνια αγωνιστήκαμε και διήλθομε δια πυρός και ύδατος», είπε χαρακτηριστικά, θυμίζοντας πως στην αρχή οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετώπισαν με δυσπιστία την προσπάθειά τους. Παρ' όλα αυτά, η πίστη και η υπομονή νίκησαν κάθε εμπόδιο και σήμερα η Μονή στέκει ζωντανή, σύμβολο αναγέννησης και πνευματικής ζωής.

Πανοραμική άποψη της Ιεράς Μονής Αγίου Μάρκου, χτισμένης σε υψόμετρο 1.000 μέτρων, με τον κάμπο της Φλώρινας να απλώνεται στο βάθος. Ένα σημείο ηρεμίας και πνευματικής γαλήνης.
Μετά την ομιλία, οι μοναχές κάλεσαν τους επισκέπτες στο αρχονταρίκι για φιλοξενία. Ο καφές, τα κεράσματα και το χαμόγελο των αδελφών δημιούργησαν ατμόσφαιρα γνήσιας μακεδονίτικης φιλοξενίας. Όλες ήταν πρόθυμες να εξυπηρετήσουν, να μιλήσουν, να προσφέρουν· και αυτό το ανθρώπινο, απλό χαμόγελο ήταν ίσως το πιο δυνατό μήνυμα της ημέρας. Οι προσκυνητές αποχώρησαν με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, κρατώντας στη μνήμη τους την ηρεμία του τόπου και το παράδειγμα των μοναζουσών.
Στη Μονή Αγίου Αυγουστίνου — Μνήμη και τιμή
Επόμενος προορισμός ήταν η Μονή Αγίου Αυγουστίνου, όπου βρίσκεται και ο τάφος του μακαριστού Μητροπολίτη Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτη — μιας από τις πιο φωτεινές μορφές της σύγχρονης Εκκλησίας. Οι προσκυνητές στάθηκαν με σεβασμό στο σημείο της αναπαύσεώς του.
Οι μοναχές προσέφεραν κόλλυβα στους προσκυνητές καθώς σήμερα τελέστηκε στη Μονή και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου αρχιμανδρίτη Ιερόθεου Λ. Κοκονού (25.3.1933 – +24.9.2025), ενός ανθρώπου που σφράγισε με το έργο του τη Μονή. Ο αρχιμανδρίτης Ιερόθεος υπήρξε μια από τις σημαντικές μορφές του τοπικού εκκλησιαστικού βίου. Ένα από τα τελευταία του έργα ήταν η ανοικοδόμηση του Ιερού Ναού Αγίου Αυγουστίνου, που αποτέλεσε το καθολικό στη συνέχεια της ιδρυθείσας ομώνυμης γυναικείας κοινοβιακής Μονής. Υπήρξε πνευματικός πατέρας των μοναζουσών, ακόμη και πριν την ίδρυση της αδελφότητας, καθοδηγώντας τες με αγάπη και σοφία.
Όσοι τον γνώρισαν, τον θυμούνται ως άνθρωπο τίμιο, συνεπή, καθαρό και σταθερό. Καλοκάγαθος και άκακος, ταπεινός και θυσιαστικός, υπήρξε αληθινό πρότυπο κληρικού, σέμνωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η μνήμη του συγκίνησε όλους τους παρευρισκόμενους, που αισθάνθηκαν πως το προσκύνημα αυτό ήταν και μια ευκαιρία να τιμήσουν έναν άξιο ποιμένα.
Μια ανάσα στην πόλη της Φλώρινας
Μετά τα προσκυνήματα, η ομάδα κατευθύνθηκε προς την πόλη της Φλώρινας. Η γραφική πόλη, με το ποτάμι να τη διατρέχει και τα νεοκλασικά της κτίρια να καθρεφτίζονται στα νερά, υποδέχθηκε τους επισκέπτες με την ήρεμη γοητεία της.
Οι προσκυνητές απόλαυσαν το γεύμα τους σε παραδοσιακή ταβέρνα και, στη συνέχεια, περπάτησαν στους δρόμους και στις όχθες του ποταμού. Οι συζητήσεις, τα χαμόγελα και οι φωτογραφίες συμπλήρωσαν το παζλ μιας ημέρας όπου η πίστη συνάντησε την παρέα, και η παράδοση τη χαρά της ζωής.

Μια εικόνα φιλίας, χαράς και πνευματικής σύνδεσης.
Επιστροφή με προσευχή
Το απόγευμα, καθώς το λεωφορείο έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής προς την Καλαμαριά, οι ταξιδιώτες προσευχήθηκαν με το Απόδειπνο, όπως κάθε φορά. Οι ψαλμωδίες και οι στίχοι γέμισαν τον χώρο με γλυκιά κατάνυξη. Ήταν η ωραιότερη ολοκλήρωση μιας μέρας που χάρισε πνευματική ανάταση και κοινό βίωμα πίστης.
Ο π. Λουκάς ευχαρίστησε όλους για τη συμμετοχή και την ενότητα που επικράτησε καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής.
Ένα ταξίδι που μένει
Η επιστροφή στη Νέα Κρήνη βρήκε όλους γεμάτους φως, ειρήνη και γαλήνη. Δεν ήταν απλώς μια εκδρομή, αλλά μια εμπειρία ζωής. Οι επισκέψεις στα μοναστήρια, η επαφή με τους ανθρώπους, οι στιγμές προσευχής και χαράς, συνέθεσαν ένα ταξίδι που ενώνει ψυχές και αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα.
Όταν ταξιδεύεις με τον Θεό, κάθε δρόμος γίνεται προσευχή και κάθε στάση, ευλογία. Η εκδρομή του Ιερού Ναού Αγίου Παύλου στη Φλώρινα απέδειξε πως ο πολιτισμός, η πίστη και η παράδοση παραμένουν ζωντανές δυνάμεις που ενώνουν και εμπνέουν· και πως ακόμη και ένα ταξίδι μιας ημέρας μπορεί να γίνει μια βαθιά, αληθινή εμπειρία πολιτισμού και ψυχής.
Η εκδρομή αυτή δεν ήταν απλώς ένα προσκύνημα σε δύο ιερά μοναστήρια. Ήταν ένα ταξίδι στον χρόνο και στην ψυχή — μια υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε πέτρα, κάθε εικόνα και κάθε χαμόγελο μοναχής, υπάρχει ένας κόσμος πίστης που επιμένει να ανθίζει. Σε μια εποχή που όλα κινούνται γρήγορα, τέτοιες εμπειρίες λειτουργούν σαν ανάσες· σαν μια ήσυχη υπόμνηση ότι η παράδοση, η ευγένεια και η προσευχή παραμένουν ο πιο σταθερός πολιτισμός μας. Γιατί τελικά, εκεί όπου συναντιούνται ο άνθρωπος, ο τόπος και το Θείο, αρχίζει πάντα η αληθινή πολιτιστική δημιουργία.
"Μέσα από τα μοναστήρια και τα τοπία της Φλώρινας, ένα ταξίδι ψυχής"
Βασιλική Β. Παππά 


