Μαθητικό ποίημα για το περιβάλλον 

Η σιωπή της Γης ανάμεσα στους κορμούς των δέντρων. 

Εισαγωγή

Στο πλαίσιο του μαθήματος των Θρησκευτικών και συγκεκριμένα της ενότητας «Οικο-Θεολογία», οι μαθήτριες του τμήματος Γ1 του 24ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης εμπνεύστηκαν από την καταστροφή του περιβάλλοντος και έγραψαν το παρακάτω ποίημα. Με απλότητα, ευαισθησία και ειλικρίνεια, δίνουν φωνή στη Γη που σωπαίνει, θυμίζοντάς μας την ανάγκη για φροντίδα, αγάπη και σεβασμό προς τον πλανήτη που μας στηρίζει.

Ποίημα

Η σιωπή της Γης

Η Γη σωπαίνει,
δεν φωνάζει πια.
Κι όμως, μέσα της πάντα κάτι θα μιλά·
το παράπονο για αγάπη και φροντίδα θα ζητά.
Μα εσύ αδιαφορείς και πάνω της πατάς,
χωρίς να δίνεις σημασία πού το σκουπίδι σου πετάς.

Ασφαλτίδου Αλεξάνδρα, Γιάγκου Θεοδώρα, Γκιλή Στελίνα — Γ1, 24ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης

💬 Σχόλιο εκπαιδευτικού

Στους στίχους αυτούς, η σιωπή της Γης δεν είναι απουσία ή αδυναμία· είναι μια βαθιά, υποδόρια κραυγή που ζητά να ακουστεί. Οι μαθήτριες, με καθαρή ματιά και ευαισθησία, κατορθώνουν να μετατρέψουν την ανησυχία τους για τον κόσμο σε ποίηση. Μέσα από την απλότητα του λόγου τους, αναδύεται η αγάπη για τη φύση, μα και ο πόνος για την ανθρώπινη αδιαφορία. Η «Σιωπή της Γης» μάς θυμίζει ότι κάθε ποίημα μπορεί να γίνει μια πράξη οικολογικής συνείδησης — μια φωνή που, έστω και ψιθυριστά, καλεί σε αφύπνιση.

Επιμέλεια και σχόλιο: Βασιλική Β. Παππά, Καθηγήτρια Θεολογίας