Τρόποι για να τη μετατρέψετε σε αυτοπεποίθηση

Δύο παιδιά απολαμβάνουν τη δημιουργία μαζί και μαθαίνουν να συνεργάζονται. 

Της Ελένης Ιωάννου, Ψυχολόγου

Η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που εμφανίζεται φυσιολογικά σε όλες τις ηλικίες, ιδιαίτερα όμως στην παιδική. Ένα παιδί μπορεί να νιώσει ζήλια όταν αντιλαμβάνεται ότι η προσοχή των γονιών στρέφεται σε ένα αδελφάκι, όταν συγκρίνεται με συνομήλικους ή όταν αισθάνεται ότι υστερεί σε κάτι που θεωρεί σημαντικό. Το συναίσθημα αυτό, αν και φυσιολογικό, μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις, να επηρεάσει την εικόνα που έχει το παιδί για τον εαυτό του και να οδηγήσει σε μειωμένη αυτοπεποίθηση.

Η κατανόηση και η αποδοχή της παιδικής ζήλιας είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή της. Οι γονείς χρειάζεται να αναγνωρίζουν το συναίσθημα χωρίς να το επικρίνουν. Όταν λέμε στο παιδί ότι "είναι κακό να ζηλεύεις", ουσιαστικά το κάνουμε να νιώθει ενοχή για κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει πλήρως. Αντίθετα, μπορούμε να το βοηθήσουμε να εκφράσει με λόγια τι αισθάνεται και να το στηρίξουμε ώστε να βρει θετικούς τρόπους διαχείρισης.

Μια μητέρα αφιερώνει ποιοτικό χρόνο παίζοντας με το παιδί της, ενισχύοντας την αυτοπεποίθησή του.

Η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης αποτελεί το κλειδί. Ένα παιδί που νιώθει σίγουρο για τον εαυτό του έχει λιγότερους λόγους να συγκρίνεται με τους άλλους. Μερικοί πρακτικοί τρόποι είναι:

• Ενθάρρυνση και έπαινος: Όχι μόνο για τα αποτελέσματα αλλά και για την προσπάθεια. Έτσι το παιδί μαθαίνει ότι η αξία του δεν εξαρτάται μόνο από την επιτυχία.
• Ανάθεση μικρών ευθυνών: Όταν το παιδί συμμετέχει ενεργά σε οικογενειακές δραστηριότητες και νιώθει ότι συνεισφέρει, χτίζει θετική αυτοεικόνα.
• Ατομικός χρόνος με κάθε παιδί: Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν αδέλφια, είναι σημαντικό το κάθε παιδί να νιώθει ξεχωριστό και σημαντικό.
• Ανάδειξη των μοναδικών του ικανοτήτων: Κάθε παιδί έχει ταλέντα και ενδιαφέροντα. Η στήριξη σε αυτά ενισχύει την αυτοεκτίμησή του.

Μια μητέρα απολαμβάνει στιγμές παιχνιδιού με τα τρία παιδιά της στη θάλασσα, ενισχύοντας τη χαρά και την αυτοπεποίθησή τους.

Τέλος, οι γονείς λειτουργούν ως πρότυπο. Ένα παιδί που βλέπει τους γονείς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους με σεβασμό και ωριμότητα, θα μάθει να κάνει το ίδιο. Η παιδική ζήλια μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία για ανάπτυξη, αρκεί να συνοδευτεί από αγάπη, κατανόηση και υποστήριξη.