Μια προοπτική από τη σκοπιά της προσωπικής ανάπτυξης

Καθοδήγηση με καφέ: όταν η συζήτηση γίνεται έμπνευση. 

της Βασιλικής Β. Παππά*

Στην πορεία μου ως σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης, συναντώ συχνά ανθρώπους που φτάνουν στο όριό τους: κουρασμένοι από αρνητικότητα στη δουλειά, φορτωμένοι με απαιτήσεις οικογένειας, εγκλωβισμένοι σε τοξικές συμπεριφορές, χαμένοι μέσα σε συγκρίσεις στα κοινωνικά δίκτυα, αποδυναμωμένοι από τις ίδιες τους τις ανασφάλειες. Δεν είναι αδύναμοι άνθρωποι — είναι άνθρωποι που δεν έμαθαν ποτέ πώς να προστατεύουν την ενέργειά τους. Και εκεί ξεκινά η πραγματική δουλειά.

Ο στόχος δεν είναι να σταματήσει ο κόσμος να είναι χαοτικός. Ο στόχος είναι να μπορείς να στέκεσαι μέσα στο χάος χωρίς να το αφήνεις να εισβάλει μέσα σου. Η τοξικότητα γύρω μας δεν θα εξαφανιστεί επειδή την αναγνωρίζουμε· αλλάζει όμως η σχέση μας μαζί της. Αυτό είναι εξέλιξη.

1. Αναγνώριση χωρίς ενοχή – Η αρχή της ελευθερίας

Το πρώτο βήμα για να μην επηρεάζεσαι δεν είναι η άμυνα, είναι η παρατήρηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπερδεύουν την αναγνώριση με την κριτική. Δεν είναι το ίδιο. Όταν αναγνωρίζεις, παρατηρείς χωρίς να χρωματίζεις. Δεν κατηγορείς, δεν αναλύεις σε βάθος, δεν προσπαθείς να αποδώσεις ευθύνες. Απλώς βλέπεις.

Ρώτησε τον εαυτό σου:

Πού νιώθεις το σώμα σου να "σφίγγει";

Πότε η ψυχολογία σου πέφτει χωρίς λόγο;

Ποιες φράσεις ή σχόλια λειτουργούν ως «σκανδάλη» για εσένα;

Ποιοι άνθρωποι μειώνουν την αυτοπεποίθησή σου έστω και με λεπτές νύξεις;

Μια γυναίκα που δούλευε μαζί μου μου είπε κάποτε: «Ξυπνάω χαρούμενη και μέσα σε μισή ώρα από τη δουλειά νιώθω ότι δεν αξίζω τίποτα». Δεν έφταιγε εκείνη. Έφταιγε το ψυχικό κλίμα που δεν είχε μάθει να αναγνωρίζει. Μόλις το είδε καθαρά, άρχισε να αλλάζει. Η επίγνωση είναι το πρώτο εργαλείο διάσωσης.

2. Τα όρια ως πράξη αυτοαγάπης

Σε κάθε συνεδρία επαναλαμβάνω τη φράση:
Τα όρια δεν χωρίζουν — προστατεύουν.

Δεν είναι φράχτης, είναι φίλτρο. Είναι ο τρόπος που λες: «Αγαπώ και εσένα, αλλά αγαπώ και εμένα». Οι άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να θέτουν όρια, καταλήγουν να ζητούν συγγνώμη για την ύπαρξή τους. Οι άνθρωποι που θέτουν όρια, ζητούν απλώς σεβασμό.

Παραδείγματα φράσεων-εργαλείων:

«Αυτό που λες με δυσκολεύει. Θέλω να το συζητήσουμε με άλλο τρόπο.»

«Επιλέγω να μη συμμετέχω σε αυτή τη συζήτηση.»

«Νιώθω πως χρειάζομαι χώρο, όχι πίεση.»

«Το όριο μου είναι ο σεβασμός. Αν ξεπεραστεί, απομακρύνομαι.»

Δεν χρειάζεται να υψώσεις τη φωνή για να υψώσεις το επίπεδο.

Οργάνωση, σημειώσεις και σκέψεις: ο χώρος όπου η θεωρία της προσωπικής ανάπτυξης γίνεται πράξη. 

3. Παρατήρηση χωρίς απορρόφηση – Η πιο θεραπευτική δεξιότητα

Όταν κάποιος είναι τοξικός, συχνά δεν μιλά για εσένα· μιλά για τον εαυτό του. Οι αντιδράσεις του είναι τα τραύματά του, οι ανασφάλειες του, οι φόβοι του, τα άλυτα του. Η ψυχολογική παγίδα δημιουργείται όταν κάνεις την ξένη πληγή, δική σου. Εκεί χάνεται η ταυτότητα.

Η φράση:
«Αυτό δεν μου ανήκει»
λειτουργεί σαν εσωτερική ασπίδα.
Πες την σιωπηλά, πες την από μέσα σου, πες την επαναλαμβανόμενα.
Δεν σε ακουμπά ό,τι δεν αφήνεις να εισέλθει.

4. Η εσωτερική ηρεμία είναι δεξιότητα, όχι τύχη

Κανείς δεν γεννιέται ήρεμος. Η ηρεμία καλλιεργείται. Δεν είναι άρνηση συναισθημάτων — είναι διαχείρισή τους.

Απλές πρακτικές γείωσης:

3 λεπτά αναπνοές: εισπνοή από μύτη, εκπνοή από στόμα

5 λεπτά γράψιμο σκέψεων χωρίς λογοκρισία

Το κινητό σε «σίγαση» για συγκεκριμένες ώρες

Τελετουργία κλεισίματος ημέρας (μικρή νοητική ανασκόπηση)

Η ηρεμία είναι επιλογή που ξανακάνεις καθημερινά.

5. Επίλεξε τους ανθρώπους που θέλεις κοντά σου

Ένας από τους πιο δυνατούς παράγοντες προσωπικής ανάπτυξης είναι η ποιότητα του περιβάλλοντος. Σχέσεις που μας μικραίνουν δημιουργούν συναισθηματικό βάρος. Σχέσεις που μας ενθαρρύνουν λειτουργούν σαν στήριγμα. Αν θες να προχωρήσεις, χρειάζεται να ξεχωρίσεις ποιοι άνθρωποι είναι δρόμος και ποιοι είναι αδιέξοδο.

Ρώτησε:

Με ποιους νιώθω ότι αναπνέω καλύτερα;

Ποιοι χαίρονται πραγματικά για την εξέλιξή μου;

Ποιοι με θέλουν μικρό για να νιώθουν εκείνοι μεγάλοι;

Αν πρέπει να μικρύνεις για να χωρέσεις, τότε η πόρτα δεν προορίζεται για σένα.

6. Η απελευθέρωση από την ανάγκη να "σώσεις" τους άλλους

Πολύ συχνά οι άνθρωποι κουράζονται όχι από τοξικές συμπεριφορές, αλλά από την ελπίδα ότι μπορούν να αλλάξουν τον άλλον. Η ελπίδα κουράζει περισσότερο από την πραγματικότητα.

Κανείς δεν αλλάζει:

επειδή τον αγαπάς

επειδή τον λυπάσαι

επειδή τον δικαιολογείς

επειδή τον αντέχεις

Αλλάζει όταν αναλαμβάνει ευθύνη. Και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις εσύ για εκείνον. Το μόνο που μπορείς να αλλάξεις, είναι η δική σου στάση.

7. Η αξία σου υπάρχει πριν από κάθε απόδειξη

Στην καρδιά της τοξικής επιρροής βρίσκεται η αμφισβήτηση της αυτοαξίας. Αν πιστέψεις ότι χρειάζεται να αποδεικνύεις συνεχώς ποιος είσαι, θα γίνεις φυλακισμένος των προσδοκιών των άλλων. Αν ξέρεις ποιος είσαι, απελευθερώνεσαι.

Υπενθυμίσεις:

Δεν με καθορίζει η γνώμη σου για μένα.

Δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα σε κανέναν.

Η αξία μου δεν διαπραγματεύεται.

Όταν ξέρεις ποιος είσαι, κανείς δεν μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις.

8. Μεταμόρφωσε την εμπειρία σε μάθημα, όχι σε τραύμα

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε όσα ζήσαμε, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε όσα θα κρατήσουμε από αυτά. Το παρελθόν μπορεί να γίνει είτε σκιά είτε πυξίδα. Το τραύμα δεν είναι αποτυχία· είναι πληροφορία.

Ρώτησε τον εαυτό σου:

Τι μου διδάσκει αυτή η εμπειρία;

Τι χρειάζεται να αφήσω πίσω μου για να προχωρήσω;

Τι θα κάνω διαφορετικά από αύριο;

Κάθε τοξική κατάσταση μπορεί να γίνει το σημείο εκκίνησης της επόμενης εκδοχής σου.

Συμπέρασμα

Το να μην επηρεάζεσαι από την αρνητική ενέργεια δεν σημαίνει αναλγησία. Σημαίνει συνειδητότητα. Σημαίνει να γνωρίζεις την αξία σου, να προστατεύεις το ψυχικό σου περιβάλλον και να επιλέγεις ανθρώπους, σχέσεις, συνομιλίες και σκέψεις που σε στηρίζουν και όχι που σε αδειάζουν. Η ψυχική ηρεμία δεν είναι πολυτέλεια. Είναι δικαίωμα. Και αξίζεις να την διεκδικείς.

Όταν η καθοδήγηση γίνεται το πρώτο βήμα για μια νέα φάση ζωής. 

Αν νιώθεις πως βρίσκεσαι σε μια φάση μετάβασης και θέλεις υποστήριξη για να χτίσεις όρια, αυτοπεποίθηση και εσωτερική ηρεμία, η διαδικασία δεν χρειάζεται να γίνει μόνη της. Η προσωπική ανάπτυξη δεν είναι προορισμός· είναι διαδρομή. Αν θέλεις συνοδοιπορία σε αυτή τη διαδρομή, είμαι εδώ.

Σχετικά με τη συγγραφέα

Βασιλική Β. Παππά (MSc | MA | MSc)
Σύμβουλος Προσωπικής & Επαγγελματικής Ανάπτυξης

Η Βασιλική Β. Παππά δραστηριοποιείται στον χώρο της προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης, υποστηρίζοντας ανθρώπους που βρίσκονται σε μεταβατικές φάσεις ζωής και επιθυμούν να επαναπροσδιορίσουν την πορεία τους με μεγαλύτερη συνείδηση, αυτοπεποίθηση και εσωτερική καθαρότητα. Με τρία μεταπτυχιακά και συνεχή εκπαίδευση πάνω σε σύγχρονες προσεγγίσεις αυτογνωσίας και ενδυνάμωσης, συνδυάζει θεωρητική κατάρτιση και πρακτικά εργαλεία που μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα στην καθημερινότητα.

Το έργο της εστιάζει στη δημιουργία ενός ασφαλούς πλαισίου, όπου ο άνθρωπος μπορεί να διερευνήσει τα όριά του, να ενισχύσει την προσωπική του ταυτότητα και να θέσει νέες βάσεις για την εξέλιξή του. Μέσα από συνεργασίες, καθοδήγηση και εξατομικευμένα πλάνα ανάπτυξης, στόχος της είναι να βοηθά ανθρώπους που θέλουν να «σταθούν» με ωριμότητα μπροστά στη ζωή τους και να διεκδικήσουν μια πορεία πιο ευθυγραμμισμένη με τις αξίες τους.

Τομείς ενασχόλησης και ενδιαφέροντος:

διαχείριση αλλαγών ζωής & επαγγελματικών μεταβάσεων

ενίσχυση αυτοεκτίμησης, αυτοείκονας & εσωτερικής ταυτότητας

θέσπιση ορίων & συναισθηματική προστασία

ανάπτυξη στοχοθεσίας & στρατηγικής προσωπικής εξέλιξης

Πιστεύει πως η προσωπική ανάπτυξη δεν είναι προνόμιο λίγων, αλλά διαδικασία δια βίου μάθησης, διαθέσιμη σε κάθε άνθρωπο που επιθυμεί να κινηθεί μπροστά με επίγνωση και συνέπεια. Σε κάθε συνεργασία, δίνει έμφαση όχι μόνο στην κατανόηση του προβλήματος, αλλά στην πρακτική αλλαγή, στα βήματα που οδηγούν από τη θεωρία στην πράξη.

Αποστολή της:
Να στηρίζει τους ανθρώπους στην καλλιέργεια της εσωτερικής τους δύναμης, στη δημιουργία υγιών ορίων και στη διαμόρφωση μιας ζωής που να τους χωράει πραγματικά.

📍 Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη
📞 6947 735 998

«Βοηθώ τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τον καλύτερο εαυτό τους – με ρεαλισμό, ενσυναίσθηση και στοχευμένα εργαλεία.»