Η γη μάς ζητά φροντίδα — ας μην αγνοήσουμε τη φωνή της.

✨ Εισαγωγή

Στο πλαίσιο του μαθήματος των Θρησκευτικών, η Μαρία Πριλιά από τη Γ4 τάξη του 1ου Γυμνασίου Τούμπας Θεσσαλονίκης αποτυπώνει με απλότητα και συναισθηματική καθαρότητα την ανάγκη της γης για προστασία. Το ποίημα λειτουργεί ως μια γλυκιά, αλλά ταυτόχρονα ανήσυχη υπενθύμιση πως ο πλανήτης μας δεν είναι δεδομένος—είναι το κοινό μας σπίτι, το οποίο χρειάζεται την αγάπη και τη φροντίδα όλων μας.

🖋️ Το Ποίημα

Το σπίτι που ζητά βοήθεια

Η γη είναι το σπίτι όλων μας,
μα αρχίζει να κουράζεται.
Τα δέντρα κόβονται, τα ζώα φοβούνται,
κι η θάλασσα γεμίζει σκουπίδια.

Αν την αγαπήσουμε,
θα μας χαμογελάσει ξανά.

Μαρία Πριλιά, Γ4, 1ο Γυμνάσιο Τούμπας – Θεσσαλονίκη

💬 Σχόλιο εκπαιδευτικού

Με λόγο λιτό και άμεσο, η μαθήτρια μάς υπενθυμίζει πως η γη δεν είναι απλώς ένας πλανήτης, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που νιώθει την ανθρώπινη αδιαφορία. Το ποίημα λειτουργεί σαν κάλεσμα ευθύνης και τρυφερότητας· μια προτροπή να ξαναδούμε τη σχέση μας με το περιβάλλον μέσα από το βλέμμα ενός παιδιού που καταλαβαίνει βαθιά την ανάγκη για αλλαγή.

Επιμέλεια και σχόλιο: Βασιλική Β. Παππά, Καθηγήτρια Θεολογίας